தவறவிடாதீர்கள்..!உடனே பதிவு செய்யுங்கள்

(நா.தனுஜா)

"நலமோடு இருப்பேன் இந்நகரில்

பின்தொடர்ந்து வரும் நீ திரும்பவேண்டும்

உன் ரூபமற்ற வருகையை உணர்ந்து

இலைகளும் பூக்களும்

சலனிக்கின்ற இத்தெருவில்,

திரும்பவும் சொல்கிறேன் தாத்தா

உன் பேரனாகிய நான்

பத்திரமாக இருப்பேன் இந்நகரில்!'

சீனு ராமசாமி ('ஒரு வீட்டைப்பற்றிய உரையாடல்' தொகுப்பில் இருந்து)

சர்­வ­தேச முதியோர் தினத்தை முன்­னிட்டு இக்­கட்­டு­ரையை எழுத அமர்ந்­த­போது சீனு ராம­சா­மியின் இந்த வரி­கள்தான் நினை­வுக்கு வந்­தன. நம்மில் பெரும்­பா­லா­னோரின் பால்ய காலம் என்­பது நம்­மு­டைய தாத்­தாக்கள், பாட்­டி­களால் நிரம்­பி­யவை தான். ஆனால் நம்மில் பெரும்­பா­லானோர் பால்­யத்தைக் கடக்­கும்­போது தாத்தா, பாட்­டி­க­ளையும் கடந்­து­வி­டு­கிறோம். அவர்­களின் அறி­வு­ரைகள் காலத்­துக்குப் பொருந்­தா­த­வை­யாகத் தோன்ற ஆரம்­பிக்­கின்­றன. நிற்க அவ­கா­ச­மின்றிச் சுழலும் காலச்­சக்­க­ரத்தில் அவர்­க­ளுடன் செல­விடும் நேரம் அநா­வ­சி­ய­மா­ன­தா­கி­வி­டு­கி­றது. ஆனால் நம்­மு­டைய பால்­யத்தை அழ­காக்­கி­ய­வர்கள் கால­வோட்­டத்தில் முதுமை எய்­தும்­போது அவர்­களை சுமை­யா­கக்­க­ருதித் தூர­நி­றுத்­து­வது ஏற்­பு­டை­யதா? ஒரு­கா­லத்தில் முதுமை நம்­மையும் அணுகும் அல்­லவா? என்ற கேள்­வியை ஒரு­முறை நம்மை நாமே கேட்­டுப்­பார்த்­துக்­கொள்வோம். அந்தக் கேள்­வியே வயது முதிர்ந்­த­வர்­களின் தேவை­க­ளையும், அவர்கள் முகங்­கொ­டுக்கும் பிரச்­சி­னை­க­ளையும், அவற்­றுக்­கான தீர்­வு­க­ளையும் கண்­ட­டை­வ­தற்­கான தேடலை நம்முள் விதைக்கும்.

ஐக்­கிய நாடுகள் சபை­யா­னது 60 வய­துக்கு மேற்­பட்­டோரை முதி­யோ­ராக வரை­ய­றுக்கும் அதே­வேளை, உல­கப்­பொ­ரு­ளா­தாரம் 64 வயதை பிறரை சார்ந்து தங்­கி­வாழும் வய­தெல்­லை­யாக நிர்­ண­யித்­தி­ருக்­கி­றது. எது­எவ்­வா­றி­ருப்­பினும் இலங்­கையில் 60 வயதே ஓய்­வு­பெறும் வய­தெல்­லை­யாக நிர்­ண­யிக்­கப்­பட்­டி­ருக்­கி­றது. ஐக்­கிய நாடுகள் சபை­யினால் அறி­மு­கப்­ப­டுத்­தப்­பட்ட புள்­ளி­வி­பர இணை­யத்­த­ள­மான 'வேல்­டோ­மீற்றர்'  (Worldo meter) இன் தர­வு­களின் பிர­காரம் 2022 ஜுனில் இலங்­கையின் சனத்­தொகை 21,586,581 ஆக மதிப்­பி­டப்­பட்­டுள்­ளது. அதே­வேளை 2021 ஒக்­டோ­பரில் உலக வங்­கி­யினால் வெளி­யி­டப்­பட்ட அறிக்­கை­யின்­படி இலங்­கையின் மொத்த சனத்­தொ­கையில் 12.3 சத­வீ­த­மானோர் 60 வய­துக்கு மேற்­பட்­டோ­ராக, அதா­வது முதி­ய­வர்­க­ளாகக் காணப்­ப­டு­கின்­றனர்.

அது­மாத்­தி­ர­மன்றி தெற்­கா­சி­யாவில் அதிக முதி­ய­வர்­க­ளைக்­கொண்ட நாடாக இலங்கை இருப்­ப­தாக அவ்­வ­றிக்கை சுட்­டிக்­காட்­டி­யுள்­ளது. முதி­ய­வர்­களின் எண்­ணிக்கை உயர்­வாகக் காணப்­ப­டுதல் என்­பது மனித அபி­வி­ருத்திச் சுட்­டெ­ண்ணின்­படி 76 ஆவது இடத்­தி­லுள்ள இலங்கை முகங்­கொ­டுத்­தி­ருக்கும் முக்­கிய சவா­லாகும். ஏனெனில் முன்னர் 65 ஆகக் காணப்­பட்ட ஓய்­வு­பெறும் வய­தெல்லை பின்னர் 60 ஆகக் குறைக்­கப்­பட்­ட­மையும், நாட்டின் பொரு­ளா­தா­ரத்­துக்குப் பங்­க­ளிப்­புச்­செய்­யக்­கூ­டிய நிலை­யி­லுள்ள முதி­ய­வர்­க­ளுக்கு ஏற்­ற­வா­றான கட்­ட­மைப்­பையும், வாய்ப்­புக்­க­ளையும் உரு­வாக்­கு­வ­தற்கு அர­சாங்கம் தவ­றி­யி­ருப்­பதும் நாட்டில் தங்­கி­வாழ்­வோரின் எண்­ணிக்கை அதி­க­ரிப்­ப­தற்கு வழி­கோ­லி­யி­ருப்­ப­துடன், இது உழைக்கும் மக்கள் மீதான நிதிசார் அழுத்­தத்தின் அளவை அதி­க­ரித்­துள்­ளது.

இலங்­கையில் 33.95 வரு­டங்கள் என்­பது அனைத்துப் பிர­ஜை­களும் உயிர்­வாழும் சரா­சரி வய­தாகக் கணிப்­பி­டப்­பட்­டி­ருப்­ப­துடன், பெண்­களின் ஆயுட்­காலம் சரா­ச­ரி­யாக 80.4 வரு­டங்­க­ளா­கவும், ஆண்­களின் ஆயுட்­காலம் சரா­ச­ரி­யாக 73.8 வரு­டங்­க­ளா­கவும் மதிப்­பி­டப்­பட்­டுள்­ளது. எனவே 60 வயதில் ஓய்­வு­பெறும் முதி­ய­வர்­களில் பெரும்­பான்­மை­யானோர் சுமார் 10 – 20 ஆண்­டுகள் மிகக்­க­டி­ன­மா­ன­தொரு வாழ்க்­கையை வாழ­வேண்­டிய நிலைக்குத் தள்­ளப்­ப­டு­கின்­றனர். அதிலும் இலங்கை போன்ற நாடு­களில் திரு­ம­ணத்­தின்­போது பெண்ணின் வயது ஆணின் வயதை விடவும் குறை­வாக இருப்­ப­தனால், பெண்கள் முது­மை­ய­டை­யும்­போது துணை­யின்றி நீண்­ட காலம் வாழ­வேண்­டிய நிர்­பந்­தத்­துக்கு உள்­ளா­கின்­றனர்.

இலங்­கையைத் தள­மாகக் கொண்­டி­யங்­கி­ வரும் சமூக அக்­கறை மையத்­தினால்  (Centre for Social Concerns) அண்­மையில் வெளி­யி­டப்­பட்ட 'வயது முதிர்ந்த பெண்­களின் நிலைமை தொடர்­பான ஆய்வு' (Assessment of the status of Older Women) அறிக்­கையில், 'இலங்­கையின் மொத்த சனத்­தொ­கையில் வயது முதிர்ந்­தோரின் எண்­ணிக்கை வேக­மாக அதி­க­ரித்­து­ வ­ரு­கின்ற போதிலும், அதனை உரி­ய­வாறு கையாள்­வ­தற்கு இலங்கை அர­சாங்கம் மட்­டுப்­ப­டுத்­தப்­பட்­ட­ள­வி­லான ஆயத்­தங்­க­ளையே மேற்­கொண்­டி­ருக்­கின்­றது' எனச் சுட்­டிக்­காட்­டப்­பட்­டுள்­ளது.

அது­மாத்­தி­ர­மன்றி, 'இலங்கைச் சமூ­கத்தில் முதி­யோரை மதிக்கும் கலா­சாரம் இருப்­ப­தாகக் கூறப்­பட்­டாலும், பால்­நிலை, உடற்­திறன், இனம், சாதி, குடும்­ப­நிலை, பொரு­ளா­தா­ர­நிலை போன்ற ஏனைய கார­ணி­க­ளுடன் வயது அடிப்­ப­டை­யிலும் பாகு­பாடு காண்­பிக்­கப்­ப­டு­கின்­றது. அத்­தோடு 30 வரு­ட ­கால யுத்தம், கொவிட் - 19 பெருந்­தொற்று, அண்­மைய பொரு­ளா­தார நெருக்­கடி என்­பன நாட்டின் வறுமை நிலையை மேலும் தீவி­ரப்­ப­டுத்­தி­யி­ருப்­ப­துடன், வறி­ய­வர்­க­ளாக இருக்கும் வயது முதிர்ந்தோர் மீது நேர­டித்­தாக்­கத்தை ஏற்­ப­டுத்­தி­யி­ருக்­கின்­றது' என்றும் அந்த ஆய்­வ­றிக்­கையில் குறிப்­பி­டப்­பட்­டுள்­ளது.

நாட­ளா­விய ரீதியில் கிரா­மிய, நகர்ப்­புற, பெருந்­தோட்ட, மீன்­பிடி மற்றும் விவ­சாயப் பிர­தே­சங்­களை உள்­ள­டக்­கிய 10 மாவட்­டங்­க­ளி­லி­ருந்து தெரி­வு­செய்­யப்­பட்ட வயது முதிர்ந்த 299 பெண்கள் மற்றும் வயது முதிர்ந்த 52 ஆண்­களை அடிப்­ப­டை­யா­கக்­கொண்டு சமூக அக்­கறை மையத்­தினால் மேற்­கொள்­ளப்­பட்ட இந்த ஆய்வு முடி­வு­க­ளின்­படி 51.9 சத­வீ­த­மானோர் பிள்­ளை­க­ளு­டனும், 38.5 சத­வீ­த­மானோர் வாழ்க்­கைத்­து­ணை­யு­டனும், 7.7 சத­வீ­த­மானோர் தனி­யா­கவும், 1.9 சத­வீ­த­மானோர் உற­வி­னர்­க­ளு­டனும் வாழ்­கின்­றனர்.

அதே­போன்று அவர்­களில் 60 – 69 வய­துக்கு இடைப்­பட்­டோரில் (இரு­பா­லாரும்) 116 பேரும், 70 -– 79 வய­துக்கு இடைப்­பட்­டோரில் 77 பேரும், 80 வய­துக்கு மேற்­பட்­டோரில் 20 பேரும் தற்­போதும் தொழில்­பு­ரி­வதன் மூலம் வரு­மானம் உழைக்­கின்­றனர். மேலும் 60 - 69 வய­துக்கு இடைப்­பட்­டோரில் (இரு­பா­லாரும்) 91 பேரும், 70 – 79 வய­துக்கு இடைப்­பட்­டோரில் 63 பேரும், 80 வய­துக்கு மேற்பட்­டோரில் 18 பேரும் சுய­தொ­ழிலில் ஈடு­பட்­டு­வ­ரு­கின்­றனர்.

எனவே நாட­ளா­விய ரீதியில் தெரி­வு­செய்­யப்­பட்ட வயது முதிர்ந்த 351 பேரை அடிப்­ப­டை­யா­கக் கொண்டு மேற்­கொள்­ளப்­பட்ட இந்த ஆய்­வின் முடி­வுகள் பெரும்­பான்­மை­யான முதி­யோர்கள் ஏதே­னு­மொரு தொழிலில் ஈடு­ப­டு­வ­தையும் தாம் தங்­கி­வாழும் வீட்­டுக்கும் நாட்­டுக்கும் பொரு­ளா­தார ரீதியில் பங்­க­ளிப்­புச்­செய்­வ­தையும் காண்­பிக்­கின்­றது. எனவே ஓய்­வு­பெறும் வய­தெல்­லையைக் குறைப்­ப­தற்குப் பதி­லாக வயது முதிர்ந்­தோ­­ருக்கு ஏற்­ற­வா­றான மிகை அழுத்­த­மற்ற வேலை­வாய்ப்­புக்­களை விரி­வு­ப­டுத்­து­வதன் மூலமும், அவர்­க­ளுக்கு அவ­சி­ய­மான வச­தி­களை ஏற்­ப­டுத்­திக்­கொ­டுப்­பதன் மூலமும் நாட்டின் பொரு­ளா­தாரம் நன்­மை­ய­டையும் அதே­வேளை, தனி­மையின் விளை­வாக முதி­ய­வர்கள் முகங்­கொ­டுக்கும் உள­வியல் சிக்­கல்­க­ளையும் ஓர­ள­வுக்கு சுமு­க­மாகக் கையாள முடியும்.

இருப்­பினும் முது­மையில் தவிர்க்­க­மு­டி­யா­மல் முகங்­கொ­டுக்­க­ நேரும் நோய்­நி­லை­மை­கள் முதி­ய­வர்­க­ளுக்கும், அவர்­களை சார்ந்­தோ­­ருக்கும், சுகா­தா­ரத்­து­றைக்­கான மிகை­யான செல­வி­னத்­தின் விளை­­வாக நாட்டின் பொரு­ளா­­தா­ரத்­துக்கும் முக்­கிய சவா­லாகக் காணப்­ப­டு­கின்­றன. உயர் இரத்த அழுத்தம், நீரி­ழிவு, கண்­புரை, பல் பிரச்­சி­னைகள், மூச்­சுத்­தி­ணறல், மூட்­டு­வாதம், சிறு­நீ­ர­கநோய், புற்­றுநோய், இரு­த­யநோய் போன்­றன பெரும்­பான்­மை­யான முதி­யோரைத் தாக்கும் நோய்­க­ளாக அடை­யா­ளப்­ப­டுத்­தப்­பட்­டுள்­ளன. எனவே முதி­யோ­ருக்­கான சுகா­தா­ர­சேவைக் கிடைப்­ப­னவை இல­கு­ப­டுத்­து­வதன் மூலமும், அதில் சீரான தன்­மையைப் பேணு­வதன் மூலமும் இந்­நோய்­நி­லை­மை­களின் தீவி­ரத்­தன்­மையைக் குறைத்­துக்­கொள்­ளலாம். அது­மாத்­தி­ர­மன்றி முதி­ய­வர்கள் மத்­தி­யி­லான நோய்­நி­லை­மையைக் குணப்­ப­டுத்­துதல்   மற்றும் கட்­டுப்­பாட்­டுக்குள் வைத்­தி­ருத்தல் ஆகி­ய­வற்றின் ஊடாக சுகா­தா­ரத்­துறை மீதான சுமை­யையும் பகு­தி­ய­ளவில் குறைத்­துக்­கொள்­ள­மு­டியும்.

 இவற்­றுக்கு மேல­தி­க­மாக முதி­யோர்­க­ளுக்­­கான கட்­ட­மைப்­புக்­களின் செயற்­தி­றனை மேம்­ப­டுத்தல், முதி­யோர்­க­ளுக்­கான நட­மாடும் சுகா­தா­ர­சேவை வச­தி­களை ஏற்­ப­டுத்தல், முதி­ய­வர்கள் சமூ­கத்­துடன் ஊடா­டு­வ­தற்கு அவ­சி­ய­மான வச­தி­களை விரி­வு­ப­டுத்தல் (உதா­ர­ண­மாக வயது முதிர்ந்தோர் சுமு­க­மான முறையில் பயன்­ப­டுத்­தக்­கூ­டி­ய­வா­றான போக்­கு­வ­ரத்து சேவை), முது­மையில் ஏற்­ப­டத்­தக்க நோய்­நி­லை­மைகள் தொடர்பில் குடும்ப மற்றும் சமூக மட்­டத்தில் விழிப்­பு­ணர்வை ஏற்­ப­டுத்தல், முதி­யோ­ருக்­கான நிலை­யான வாழ்­வா­தா­ரத்தை உறு­திப்­ப­டுத்­தக்­கூ­டி­ய­வா­றான நிதி­யு­தவி செயற்­திட்­டங்­களை அறி­மு­கப்­ப­டுத்தல், தங்கிவாழ்வோர் தொடர்பான கொள்கை வழிகாட்டல்களைத் தயாரித்தல், தொழில்வாய்ப்புக்களில் வயது அடிப்படையிலான பாகுபாட்டை நீக்கல், முதியோருக்கு ஏற்றவாறான வேலை­வாய்ப்புக்களை உருவாக்கல், மூப்­படைதல் தொடர்பில் சமூகத்தின் மத்தி­யில் நேர்மறையான சிந்தனையைக் கட்டி­யெழுப்பல் போன்ற நடவடிக்கைகளை தத்­தமது வகிபாகத்துக்கு அமைவாக அரசாங்கம், நிதிக்கட்டமைப்புக்கள், தனியார் துறையினர், ஊடகங்கள் மற்றும் நன்கொடையாளர்கள் உள்ளிட்ட சகல தரப்பினரும் ஒன்றிணைந்து முன்னெடுப்பதன் மூலம் நாட்டிலுள்ள முதி­யோர் சனத்தொகையின் தேவைகளைப் பூர்த்திசெய்யவும், அவர்களின் அறிவு மற்றும் அனுபவத்தின் மூலம் உச்ச பயனடையவும் முடியுமென சமூக அக்கறை மையம் சுட்டிக்­காட்டுகின்றது.

ஆக, முதுமை என்பது இயலாமையோ அல்­லது சுமையோ அல்ல. மாறாக அது மனித­னாகப் பிறந்த அனைவரினதும் வாழ்வில் ஓரங்கம். எனவே முதுமையை இயலா­மை­யின் அடையாளமாகப் பார்க்கும் சமூகத்தின் மனநிலையை மாற்றியமைக்கும் பொறுப்பு தனிமனிதனில் தொடங்கி அர­சாங்கம் வரையிலான நாட்டின் சகல கட்டமைப்புக்களுக்கும் உண்டு. நேர்மறை­யைக் காணும் சிந்தனையோட்டமே ஆரோக்கியமான மாற்றத்தின் திறவுகோல்!