தவறவிடாதீர்கள்..!உடனே பதிவு செய்யுங்கள்

(ஜெனி­வா­வி­லி­ருந்து எஸ். ஸ்ரீகஜன்)

எனது மகனை 10 வரு­டங்­க­ளாக தேடி அலை­கின்றேன் என்று  2008 ஆம் ஆண்டில்  காணாமல்போன  மொரட்­டுவை பல்­க­லைக்­க­ழக மாண­வனின்   தந்­தையார்  நேற்று ஜெனி­வாவில் தெரி­வித்தார். 

மொரட்­டுவை பல்­க­லைக்­க­ழக மாணவன் கடந்த 2008 ஆம் ஆண்டு காணாமல் போன நிலையில் அவ­ரது தந்­தையார் தர்­ம­கு­ல­சிங்கம் தற்­போது ஐ.நா மனித உரி­மைகள் ஆணைக்­கு­ழுவில் நீதி கேட்டு ஜெனிவா வந்­துள்ளார். 

அவர்  கேச­ரிக்கு தொடர்ந்தும்  கருத்துக் கூறு­கையில்,

எனது மகன் கடந்த  2008 ஆம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் 4 ஆம் திகதி லங்கா பெல் நிறு­வ­னத்­திற்கு பயிற்ச்­சி­களை பெற்­றுக்­கொள்ள சென்­றி­ருந்தார். அதன் பின்னர் அவர் வீடு திரும்­ப­வில்லை. இப்­போது பத்து ஆண்­டுகள் ஆகின்­றன, இந்த காலத்தில் கொழும்பில் வெள்­ள­வத்தை, கொள்­ளுப்­பிட்டி பொலிஸ் நிலை­யங்­க­ளிலும் பொலிஸ் தலைமை அலு­வ­ல­கத்­திலும், குற்­றப்­பு­ல­னாய்வு பிரிவு உள்­ளிட்ட அனைத்து காவல் நிலை­யங்­க­ளிலும் முறைப்­பா­டுகள் செய்­துள்ளோம். அதேபோல் அமைச்­சர்கள் பல­ரிடம் தமிழ் அமைச்­சர்கள் பல­ரி­டமும் இறுதி­யாக பிர­தமர் மற்றும் ஜனா­தி­பதி என அனை­வ­ரி­டமும் முறைப்­பாடு செய்­துள்ளோம். காணாமல் போனோர் குறித்து கண்­ட­றிய அமைக்­கப்­பட்ட பர­ண­கம ஆணைக்­கு­ழு­விலும் நான் சாட்­சியம் வழங்­கி­யுள்ளேன். முழு­மை­யான விப­ரங்­களை இதில் கொடுத்­துள்ளேன். 

எனது மகன் காணாமல் போனமை குறித்து ஆதா­ர­பூர்­வ­மான தக­வல்­களை நான் சேக­ரித்­து­ கொண்­டுள்ளேன். இலங்கை மனித உரி­மைகள் ஆணைக்­குழு இயங்­காத பொம்­மை­யாக செயற்­பட்டு வரு­கின்­றது. அதன் செயற்­பாட்டால் எமக்கு எந்த நன்­மையும்  இல்லை. பொலிஸும் தக­வல்­களை பதிவு செய்­து­கொண்­டுள்­ளதே தவிர உண்­மை­களை கூறவோ கண்­ட­றி­யவோ முடி­யாத நிலைமை காணப்­ப­டு­கின்­றது. இது­வரை எந்த முன்­னேற்­றங்­களும் இல்லை.

பூசா முகாமில் எனது மகன் உள்ளார் என்ற தகவல் கிடைத்து எனது மனைவி அங்கு சென்­றி­ருந்தார். எனது மகன் குறித்து முழு­மை­யான தக­வல்­களை கொடுத்து அவரை அடை­யா­ள­ப்ப­டுத்­திய பின்னர் பார்­வை­யிட அனு­மதி வழங்­கப்­ப­டு­வது வழக்கம். அதே நடை­மு­றையில் எனது மகன் இருக்­கின்றார் என கூறி அனு­மதி வழங்­கப்­பட்­டது. அதன் பின்னர்  எனது மனைவி அனு­ம­திக்­கப்­பட்­டி­ருந்தார். 

எனினும் சிறிது நேரத்தின் பின்னர் யாரு­டைய தலை­யீடு என தெரி­ய­வில்லை எங்­களை தடுத்­து­விட்­டனர். பின்னர் அவர் பிரத்­தி­யே­க­மாக ஒரு சிறையில் இருப்ப­தா­கவும் அங்கு எவ­ருக்­குமே பார்­வை­யிட அனு­மதி இல்லை எனவும் நாம் அறிந்­துகொண்டோம். மீண்டும் நாம் சில முயற்­சி­களை மேற்­கொண்டோம். அங்கு உள்ள சில பொலிஸ் உறுப்­பி­னர்­க­ளுக்கு எனது மகன் குறித்து தக­வல்கள் தெரியும் என உறு­தி­யாக கூற முடியும். எனது மகனின் தொலைபேசியை பாவித்தது ஒரு பொலிஸ் அதிகாரி என்பது நீதிமன்றத்தில் உறுதியாக்கப்பட்டுள்ளது. அவரது பெயர் சரத் சந் திர என தெரிவித்துள்ளனர். எனக்கு மேலும் தகவல்கள் கிடைக்க வேண்டும் என அழுத்தம் கொடுத்து வருகின்றேன்.